Büyük aşklar… Unutulmayan, efsaneleşen, duyunca vay be ne aşklar var dediğimiz aşklar. Biri tarafından anlatıldığında hayretle dinlersin. Sen anlattığın zaman iliklerine kadar yaşarsın o duyguyu. Çünkü aşkı bulması zordur. Fakat yaşaması bambaşkadır. Sabah sevinçle uyandığın, o kişiyi gördüğünde iyi ki dediğin anların kahramanıdır. Bir insan için neşeyle uyanmak, kalbinin onu defalarca görmene rağmen hızlanması, onsuz sürekli onu düşünmen kadar masum ve doludur aşk. Korkutucu yanları da vardır elbet. Kaybetme korkusu sarar insanın içini. Ama aşkın acısıda ölümsüzdür, yaşanmışlığıda. Çünkü insan aşkını unutmaz, aşkı yanındaykende elini asla bırakamaz. Sevilebilmek çok değerli ve nadir bir duygudur. Sevdiğin insanın seni sevmesi kalbinin kocaman bir yatağa uzanmış ve ayaklarını uzatıp oh be! dediği zamanlamadır. Kalp rahatlar. Kalp nefes alır. Nefes aldırır insana aşk, bazen de nefesini keser. Karşılıklı duyulan aşk çiçekleri açtırır. Karşılıksız aşk ise her haliyle tüm duyguları doyasıya yaşatır insana. Ne olursa olsun, insan olduğunu hatırlarsın. İnsani tüm duygular baş gösterir ve duygu seli içinde yüzersin. Kimi boğulacak gibi olur kimi yüzdükçe daha da keyiflenir. Aşkının kıymeti yaşadıkça artar. Aşk üzerine ne şiirler ne romanlar yazıldı. Hepsi aşkı anlattı senelerce bize. Herkesin aşkı kendisi için özel oldu hep. Sevip de ulaşamadığı, sevdikçe daha da çok sevdiği hatta kaybettiği aşkları oldu insanların. Acısıyla tatlısıyla binlerce anısı oldu insanoğlunun. Aşk hep değerli bir duygu olarak kılındı. Biz de kuralına hatta kurasızlığına göre yaşadık bu duyguyu bu ruhu. Aşk değerlidir. Hatta acıyla bile değerlenir. Kavuşamayanları da okuduk, gördük kavuşanları da seyrettik, dinledik hayranlıkla. Şimdi size efsaneleşmiş tüm duyguları barındıran bir aşktan bahsedeceğim. Arwen ve Aragorn’un aşkı…
Aragorn, İsildur’un otuzdokuncu varisidir. (İsildur, yüzüğe yenik düşmüştür ve bu nedenle yüzük onun sonunu getirmiştir) Aragorn, kırılmış kılıcın taşıyıcısı, yeniden birleşen Gondor ve Arnor’un kralıdır. En önemli ayrıntı ise Arwen Akşamyıldızı’nın eşi olmuştur. Bu kısma gelmeden önce Aragorn 1 Mart 2931 yılında dünyaya gelmiştir ve Ayrıkvadi de Elrond’un yardımlarıyla büyümüştür. Elrond ona babalık yapmıştır. (Elron, Arwen’ in babası) Elrond, Aragorn’a 20 yaşında iken kimliğini anlatmıştır ve ona Barahir’in yani aynı zamanda Beren’in de olan yüzüğü vermiştir. Aragorn için Beren ile Luthien aşkı ölümsüzdür ve kederlidir. Filmde de buna tanık olmuştuk. Kader öyle bir şey ki Aragorn bir Elf kızına aşık olur yani Arwen’e. Arwen’i görünce Luthien canlanır hep aklında ve hayranlık duyar ona. Fakat Elrond bu aşka karşı çıktı. Çünkü Luthien gibi bir kaderi olsun istemiyordu. Aragorn bunun üzerine kendini yabanellere attı. Gondor’u keşfetti 30 yıl boyunca savaştı ve Gandalf ile tanışıp dost oldu. Fakat sonrasında ortadan kayboldu ve Gondor için savaşmayı bıraktı. 2980 yılında Galadriel tarafından gizli ülkeye kabul edildi ve Arwen de oradaydı. Ona evlilik sözü verdi. Elrond kızı Arwen’in sadece ve sadece Gondor Kralı ile evlenebileceğini söyledi. Aragorn yine kendini yollara attı ve sonra ilk film “Yüzük Kardeşliği” çıktı ortaya. Arwen hep Luthien’i anımsattı Aragorn için. İki elf kadın da harika güzellikte ve güçlüydü. Aragorn, Arwen’in Akşamyıldızı kolyesini, kalbini taşıdı film boyunca. Arwen aşkı için babasına defalarca dil döktü ve vazgeçmedi aşkından. Elrond ise kızına kıyamamış Anduril’i tekrardan hazırlatmış ve Anduril’i yani Aragorn’un kılıcını kendisi takdim etmiştir. Bununla birlikte Aragorn, krallığına gidecek yolda ayaklarını daha sağlam basmıştır yere. Sonunda, Gandalf, Ak Gandalf olunca, Saruman ölünce, Frodo ve Sam yüzükten kurtulunca ve Sauron’un sonu gelince Aragorn kral olabilmiştir. Filmin aşk için olan vazgeçmeyiş hikayeside gözleri doldurmuştur. Mutlu sonla bitirmek isterdim ama Aragorn, Arwen’den önce ölmüştür. Arwen, Aragorn’un yasını tutarak kederden ölmüştür. Yani Arwen elf iken ölmüştür. İnsan olarak ölen tek elf Luthien’dir. Fakat Arwen ondan sonra öleceğini bilse dahi vazgeçmedi aşkından. Sevdi hep sonsuz sevdi onu. Çocukları oldu. Büyük bir cesaret örneği gösterdi aşkı için. Hatta Arwen’in ölümünden şöyle bahsedilir:
“Fakat Arwen Ev’den ayrıldı; gözlerindeki ışık sönmüştü ve halkına, yıldızsız bir gecede çeken bir akşam gibi soğumuş ve grileşmiş görünüyordu. Sonra Eldarion’a, kızlarına ve sevdiği herkese veda ederek, Minas Tirith şehrinden ayrıldı, Lorien ülkesine gitti ve kış gelinceye kadar solan ağaçlar altında tek başına yaşadı. Galadriel göcüp gitmişti, Celeborn da yoktu, ülke sessizdi.”
“Orada, sonunda mallorn yaprakları dökülürken ve henüz bahar gelmeden dinlenmek için Cerin Amroth’a uzandı; ve orada durur yeşil kabri, dünya değişinceye ve yaşamının tüm günleri ondan sonra gelen insanlar tarafından tamamen unutuluncaya kadar. Ve Deniz’in doğusunda artık elanor ve niphredil hiç çiçek açmaz.”
“Bu öykü, Güney’den bize geldiği kadarıyla burada bitmiştir; Akşamyıldızı’nın solmasından sonra artık bu kitapta eski günler hakkında birşey söylenmez.”
Aşkından sonra öleceğini bilerek yaşamak. Aşkın için kral olmak… Harika bir hikaye bence. Gözlerim dolu dolu olur hep Arwen ile Aragor’un aşkı karşıma çıkınca. Ama Beren ile Luthien daha da duygulandırır beni.
Bu paylaştığım yazıya Isabel Bayrakdarian’ın harika sesiyle hayat verdiği “Evenstar” adlı şarkı ile veda etmek istiyorum. Umarım kalbinize dokunan bir hikaye olmuştur.
Herkes umarım kendi hikayesinde harika bir aşk ile buluşur ve doyasıya yaşar onu. Umarım aşkınız sizin unutulmaz hikayeniz olur…
Sevgilerimle.
