Bugün çok güzel bir Ocak günüydü. Karantinadan sonra dışarı çıkmak kendimi sahile atmak çok iyi geldi. Hava biraz soğuktu ama bu beni durduramaz. Baya 10.000 adım atmışım bugün. Gez gez bitirdim bizim köyü. Burası bana büyük bir köy gibi geliyor. Ya da sahil kasabası gibi. Şu an deli gibi yağmur yağıyor ve şimşeklerin ışığında huzurla bu yazıyı yazıyorum. Yağmurun pencereme vurmasını özlemişim. Bir de bereketli yağıyor. Baya çok. Açıkçası kuraklık olayı beni korkutmaya başladı. Umarım böyle bir felakete doğru sürüklenmeyiz. O nedenle şu an yağmur yağıyor diye içim daha da bir sevinç dolu. Bugün attım kendimi sokaklara. Ama balıkçı favori abilerim yoktu. Gelmemişler. İskelede üç dört kişi vardı. Onun yerine bende etrafı dolanmaya karar verdim. Biraz soğuk diye işler zorlaştı ama pes etmedim. Bu aralar o kadar neşe dolu ki içim kendimi anca dışarı atarak frenliyorum. Aklımdan kalbime akan bir huzur var. Kalbim ve beynim uzun zaman sonra ilk defa vals yapıyor. İkisi de birbiriyle o kadar uyumlu ki o nedenle sürekli her şey için şükrediyorum. Bu yıl kendime yatırım yapacağım bir yıl olacağı için de çok heyecanlıyım. Sevgi doluyum. Sevgi dolu olaylara şahitlik ediyorum. Her şey mükemmel. Sanki penceremden sürekli güneş ışıkları süzülüyor gibi. Sanki gökyüzünün karasında ay sadece benim için parlıyor gibi. Sanki dünyanın en güzel yemeğini yemişim de üstüne kahvemi yudumluyorum gibi. Öyle bir huzurla doluyum ki. Bozulmasın diye elimden geleni yapıyorum. Şimdi bugünden bir kaç kare paylaşayım da neşem size de bulaşsın…
Yaşadığım yere o kadar bağlandım ki. Benim için zor oldu ama şu an deli gibi seviyorum burayı. Kendimi buraya ait hissediyorum. Yaşıtım kimse yok evet ama o kadar güzel ki doğası, insana ihtiyaç bile duymuyorum. Annemlede arkadaş gibiyiz zaten. Onunla konuşmak bana zaten bir arkadaşımla sohbet ediyormuşum gibi geliyor. Zaten sürekli mesajlaşıyorum dostlarımla. Bu yıla girerken öyle güzel dileklerde bulunduk ki uzakta olsak bile baya güçlü bir bağımız var. İnsan mutlu olmayı istedikten sonra her şartta her şekilde mutlu olmayı becerir. Önceliğimiz daima istemek. Ben istiyorum ve bırakıyorum gökyüzünün özgürlüğüne. Daha da güzel günler yakın da biliyorum. Güneşli günler ufkun parlayan ışıltısından bana göz kırpıyor. Yaşayacağım güzel günleri teker teker buraya yazacağım. Zaten en büyük ve sağlam dostum burası oldu. Acayip zevk alıyorum kendimi burada bulurken. Sanırım biraz da yazmayı bırakmamak kendimle olan ilişkimde işime çok yaradı. Kendimi keşfetmemi sağladı. Kitap da çok iyi gidiyor. 2021 yılında bir de yazar olmam yok mu…… Yaparsın be Burcu. Sana kimse karşı gelemez!! Sürekli kendimi böyle gazlıyorum…. Olacak benden olacakkk.
Şimşeklerle aydınlanan gecem de aklıma Guns N Roses- November Rain şarkısı geldi. Çok severim. Tam bir aşk şarkısı. Geceyi sanırım onunla bitireceğim. Hatta sözlerinde şöyle der. “Cause nothin’ lasts forever (Çünkü hiçbir şey sonsuza kadar sürmez) Even cold November rain (Soğuk Kasım yağmuru bile)
Bunu hatırlayın daima. Hiç bir şey sonsuza dek sürmez. Soğuk kasım yağmuru bile! Yani kapkaranlık bir zamandaysanız asla ömür boyu süreceğini düşünmeyin. Ben yaşadım ordan geldim ondan söylüyorum bunu. Şu an hayatımda güneşler açıyor. Yeniden karanlık olsa yine aydınlık olacağını biliyorum. Güneşli günler yakınnn. Kalp gözü ile baktıktan sonra kötü hiç bir şey dünyanın sonuymuş gibi gelmeyecek bize. Her yıkıldığımızda daha kuvvetli kalkalım!
Sevgilerimle.
