Bugün çok stabil bir gündü. Hayat baya hiç yaşam belirtisi göstermedi. Ya da bu bana da öyle gelmiş olabilir çünkü bugün maalesef ki öğlen uykusuna teslim oldum. Nedeni ise yüksek ihtimal bu ilaç beni 12 saat uyutmak istiyor. Ben 12 saati tamamlamadan uyanınca etkisinden kafamı sabit tutamıyorum. O nedenle uyumuşum bende. Canımı sıktı bu durum ama bu uyku ile olan savaşımı bir şekilde halledeceğim. Hava buz gibi her yere kar yağmış ama bilin bakalım yine nereye yağmadı?! Çarşıdan kardeşim kar yağdığına dair fotoğraf atmış bana, ama ben evdeyim balkondan bakıyorum tek bir kar tanesi bile yok. İşin komik tarafı araçlar üstünde karla geliyor çarşı tarafından… Hava da sapıttı sonunda galiba..
Tüm gün ne izlesem ne izlesem diye düşündüm. Attack on titan izlemeye karar verdim. Bu zamana kadar izlemediğim için kendime kızdım. Baya hoşuma gitti. Tüm gün onu övebilirim. Şarkılarıda çok hoş. Anime izlemeyi severim. Çok izlemedim ama izlediklerim güzeldi. Mesela “death note” harika bir anime bence, bu arada kore dizisi de izlerim arada sırada. O da hoşuma gidiyor. Cidden fantastik kore dizileri çok hoş bence. “W” diye bir kore dizisi izlemiştim çok ama çok güzeldi. Seviyorum böyle çizgi romandan fırlamış, goblinli, tilkili, cadılı kore dizileri izlemeyi. Sevenide çok fazla var zaten. Netflix de de beni çeken tek bir dizi kalmadı. Genelde eski filmleri falan izlemeye başladım. 50lerin, 60ların Amerikasına falan ışınlanıyorum. Bilirsiniz işte Audrey Hepburn filmlerini. Hastayım zaten kendisine. Yani açıkcası bende her tel var galiba. Ayrımcılık yapmıyorum sanırım. Bu da sevilesi bir huy aferin bana…
Yine de bunları yapmak yerine kendimi denizlere atmak, güneşin koynuna uzanmak çok isterdim. Güneşlenmek pek bana göre değil aslında, yanıyorum ama kızarıyorum sadece. Sonra tekrar beyaz oluyorum. Esmerleşmişliğim yok. Zaten esmerleşmek gibi de bir gayem yok. Çok çirkin oluyorum o zaman. Arada yüzümün kararmışlığı var ve bana cidden yakışmıyor. Neyse şu an hava 4 derece. Cidden Forks kasabasında yaşayan Cullen ailesi gibi hissetmeye başladım kendimi. Ya da Arizonadan gelen Bella gibiyim şuan… Lütfen artık bir güneş tanesi girsin şu evden içeri.. Evren bu sözüm sanaydı..
Stabil olmaya ve evde kalmaya devam. Zaten korona şu an çok ama çok yayılmış durumda. Hayaller bir süre daha hayal olarak kalacak. Çünkü cidden gezip tozmanın sırası değil. Evde kalmalara devamm. Herkese de benden kocaman iyi dilekler postalıyorum. Hem de kargocu tanrı Hermes ile! Koskoca Hermese de kargocu demezsin be burcu.. Neyse…
Sevgilerimle.
