Baş ağrısı

Şiddetli bir baş ağrısı ile bir saatlik uykumdan uyandım. Sanırım uyuyamıyorum diye artık başım ağrımaya falan başladı. Doktora gitmek için birazdan hazırlanacağım. Sol gözüme vuruyor ağrı. İmdat diye evden kendimi atasım var ama yazmadan da duramadım. Çünkü bu doktor görüşmesi benim için çok önemli. Anlatacağım her şey aklımdam uçup gitmesin diye kağıda yazdım, çünkü unutuyorum.

Keyfim aslında yerinde ama bu uyku problemi beni gerçekten deli ediyor. Sadece 1 saat uyuyabildim. Bu şekilde devam etmek istemiyorum. Gerçi kitap, belgesel üstüne NBA bile izliyorum, lakin baş ağrısı ile mücadele edecek kadar kuvvetli değilim. Benim etrafımdaki herkesin uyku problemi var. Fakat artık bende uyku namına bir şey kalmadı bunu iliklerime kadar hissediyorum.

Renkli bir şeyler giyerek doktora gideceğim. Ne kadar renkli olabilirim asla bilmiyorum, çünkü siyahsız asla kendimi rahat hissedemem. Fakat bunu bir totem olarak yapacağım ve bugün renkli bir şeyler giyeceğim, tabi baş ağrısından gözüm çıkmazsa…

Kahveyi az tükettim sanırım ondan bile olmuş olabilir. Kahve ile aramızda mükemmel bir bağ var kimse ile bu kadar mükemmel bağ kuramam herhalde.

Kağıda etrafımda bana destek olan bir çok insanı da yazdım. Hatta burada hastalığımı anlatmamı sağlayan bir yakınım oldu demiştim. Murat o kişi. Hemşire ve zaten aşırı hızlı konuşmamdan yola çıkarak dertleşmemiz esnasında anlattırdı kendisi bana ve işe daha tıbbi yönden yaklaşarak bu konuda aşırı destek oldu. Hayatta anlaşması en zor insan olabilir fakat biz anlaşamayarak anlaşıyoruz sanırım. O nedenle bipolar hakkındaki yardımı ve ilginç fikirleri için çok teşekkür ediyorum. İlginç fikirlerinden biri bugün doktora giderken kağıda olacak olanları da yazıp gerçeklik algımın ölçülmesi istedi. Açıkcası aklıma bu durum hiç gelmezdi ama dileklerimi, hayallerimi de yazdım. Aklıma ne geliyorsa hepsini yazdım. Doktorun süzgecinden geçecek hepsi.

Bu işlerden anlayan birinin yorumunun olması durumu biraz kolaylaştırıyor, uzakta vs. olmamız bile sıkıntı olmuyor çünkü sürekli soruyor gün içerisinde psikolog ile konuşuyor gibi oluyorum. Bazı zamanlar insanı uyuz etse de kendisi aynı benim gibi olduğu için çok fazla sinirlenmemeye çalışıyorum yoksa her yanlış düşüncemdeki tepkileri ile tam kafasını duvara sürtmelik bir insan…..

Haticemle bu aralar ikimizde daha kuvvetliyiz. Bir up dönemi yaşıyoruz, bu durum çoooook uzun yıllar sürecek ben inanıyorum. Çünkü gerçekten artık bana nefret geldi up, down. Salak salak hareketler resmen. O nedenle duygu durum dengeleyici ne varsa yollansın bana. Ama şu olanzapin meselesini soracağım. Çünkü kendisi mani tetikleyici bir ilaçmış. O nedenle olanzapine sıcak bakmıyorum.

Bu arada kardeşimi aşırı özledim. Sanki gideli aylar olmuş gibi hissediyorum. Onun odasında uzanıyorum, uyumaya çalışıyorum. Kendisi benim gerçekten bebeğim, iyi ki hayatımda. Yanına gitmeyi düşünmüyorum çünkü aşırı yorgunum. İzmir vs. aşırı uzak geliyor şu an bana. Aslına bakarsanız markete bile gitmeye üşeniyorum. Zaten havalarda buz gibi. Bir de bizimkiler oruç tuttuğu için açıkcası evde onları bırakıp sahile vs. gidesim asla gelmiyor.

Onları gerçekten üzmek hiç istemiyorum. Üzdüğüm her an içerisinde beynime hakim olamadığımı söylemek isterim. Çünkü ben mani dönemi yaşadığımı tahmin ederken, saçmalama be kızım ne alakası var diye kendimi telkin ediyordum. Çok iyi hissettiğin için böylesin. Ya kardeşim madem hissettin söylesene ailene. Doktor seni full uyutsun. Ama akıllandım şüphelendiğim tek bir an da hemen söyleyeceğim ve doktora gideceğim. Çünkü çok inişli çıkışlıydım. Aşırı derecede yorulmuyor ve uyumak istemiyordum. Yemek aşırı yiyordum. Sürekli evden dışarı çıkmak istiyordum. Hızlı konuştuğum çok an oluyordu ve ani sinirlenmeler yaşıyordum. Aptal kız ya nasıl geri plana attın bunu. Hah bir de kazandığım an harcıyordum. Bak harcadığım hiç bir şey için pişmanlığım yok çünkü kendimden çok herkese almak, yapmak dünyanın en güzel olayı. Birçok kediye yardımda bulundum. Çoğu iyileşti. Smokey artık fip hastası değil! O nedenle harcadıklarım umurumda değil. Ama kazandığım çok güzel bir iş vardı. Ona veda etmek beni üzdü. Çünkü tam mani bitimine denk geldi. Bu dönemde ülser ve orta kulak iltihabı yaşadım. O işi kaybetmek asla istemezdim. Ama şu an yazarlığı bile zor yapıyorum. Neyse ki hepsini halledeceğiz önce şu uykuyu halledelim.

En büyük dileklerimden biri ömrüm bitene kadar bipolar atağı geçirmemek. Mani, depresyon hiç birini geçirip gerçeklikten kopmak istemiyorum. Normal standart bir insan olmak istiyorum. Manideyken sürekli araştırıyor, okuyor ve izliyorum. Çünkü yorulmuyorum. Bu hoş bir durum gibi gözükebilir ama kafanız öğrendikçe susmamaya başlıyor. Depresyonda iken kendinizle çok vakit geçiriyorsunuz bu da kötü çünkü yataktan kalkma olayını geçtim kafanız olumsuzluk doluyor. O nedenle standart bir insan olmak istiyorum ve uçlarda yaşamak istemiyorum. Bilgiye olan merakın en uç noktası bile bu hastalıkta abartı. Bunu direkt söyleyebilirim.

Şimdi hazırlanıp, kağıdıma sığdırdığım gerçekliklerim ve hayallerimle doktora gideceğim. Umarım bu uyku problemi hallolur bana şans dileyin!