Kahvenin benim için yasak olduğu bir dönemden geçiyorum. Bunun nedeni kanım çok düşük çıktı çay ve kahveyi içmemem söylendi fakat kahvesiz yapamam gerçeği asla değişmedi. Kan ilacı kullanıyorum ve günde küçük fincan ile iki kahve içiyorum. Doyurmasa bile ruhuma iyi geliyor.
Her kahve içişimde kafamın daha da derlenip toplandığını hissediyorum. Ya da kafamın doluluğuna kahve ile mola veriyorum. Celladınıza aşıksınızdır….
Sessiz sakin bir gün geçirdim bugün. Çoğu şeyden uzaktım telefonu çok elime alamamaya çalıştım. Babamla dün bir konuşma yaptık, internette gördüğüm her şeye ağladığım için fazla bakmamamı söyledi ve bu konuda ona hak verdim. Teknoloji bizim sonumuzu getirecek diyorlar ya benim sonumu böyle getirecek galiba….
Neyse her gün uyanırken ya da uyuyacağım zaman diken üstünde oluyorum. Bir felaket olacak diye bekliyorum. Panik oluyorum. Sanırım üst üste olan rahatsızlıklar yüzünden oldu bu. Yarın doktoruma bunu da anlatacağım. Sürekli panik halinde olmak beni çok yoruyor. O nedenle sanırım benim gerçekten bir tatile ihtiyacım var. Baya uzaklaşmam gerekiyor. Hem de her şeyden.
Beni böyle diken üstünde tutan olaylar 2019 da başladı sanırım. Bir telefon geldi ve ben sinir krizi geçirdim. O zamandan beri nefret ediyorum kötü bir şey duymaktan. İstemiyorum, kötü bir şey denilecekse bana demesinler. Duvara anlatsınlar, bu beni çok rahatlatacak. Teşekkür ederim.
Cellat konusuna da değinmek istiyorum. Niye neden hep orda buluyoruz kendimizi diye sormamızın tek yanıtı bu. Celladınız size huzurlu geliyor da ondan. Bu konuyu deşmek istemiyorum lakin ondan bir şeyler duymak istiyorsunuz. Konunun özü bu.
Korkaklık bu hayattaki en büyük verem. Beni korkak insanlar bu hale getirdi. Çocukluğumdan itibaren olan süreye baktığımda korkak herkes benim ayarlarımı bozdu bunu görüyorum. O nedenle bu kahve molası ile birlikte iki üç tane daha sövmüş bulundum.
Bugün sigara dumanından gözüm yaşardı diye biraz ağlayayım da rahatlayayım dedim. Sonuçta fırsat ayağıma gelmiş, işte beni bu noktaya getirdiniz. Eserinize baktığınızda ne görüyorsunuz? Ben sizin yansımanızın işte. O kör kalbinizin eseri sizsiniz.
Şimdi kahvemi bu ferahlama ile içip birkaç hayal kuracağım. Ne olursa olsun hayal kurmaktan vazgeçmek istemiyorum.
