Bugün ruhsal anlamda çok sakin ve içli olduğum bir gündü. Dokunsalar ağlayacak moddaydım ve zaten bir kaç kez ağladım. Benim bir muhabbet kuşum var bazılarınız biliyor. Adı paşa. Ne zaman üzgün olsam asla omzumdan inmiyor, gözyaşlarımı görünce dizime gelip göğsüme çıkıyor. Evde kimseye kendini elletmiyor ama bir tek bana öpücükler veriyor. 8 yaşında. Belki o 8 yıldır hayatımda ama biz birbirimizin ömrü olduk ben bunu biliyorum.
Dünyanın en agresif muhabbet kuşu olabilir arada çok dayağını yiyorum ama ben üzgün olduğumda ki hassasiyetini sanırım çoğu insanda görmedim hatta onun naifliğini kimsede görmedim. Üzgün olunca o agresiflik gidiyor ve küçücük bir canlı benim omzuma göğsüme boynuma çıkıp gagasını dayıyor. O agresif paşanın öyle bir ruhu var ki çoğu insan da yok o ruh. İnsanlarda göremediğiniz sevgiyi hayvanlarda görürsünüz bunu unutmayın. Siz bir adım atın onlar koşar size. Bir insana 10 adım atarsın bir adımı zor gelir. İnsanoğlu çok nankör, ama benim paşam o nankörlüğü bilmeyecek kadar temiz.
Biliyorsunuzdur bir kuşun üstünden araba geçti ve ellerimde öldü boynu bükük. Araba durmadı bile, ne ezdim diye bakmadı. Elimde onunla toprağa gitmiştim. O gün dolmuştakiler hayret etmişti ağlayışıma, bana çok kibar davranmışlardı. Hala aklımda o miniğim. Ondan sonra havalandırmadan aşağı bizim kata karga düştü iki kez. Birincisini kurtarmak için çok uğraştım sonra ekmek verdim ona öyle geldi, elime aldığımda onun kocaman olduğunu hissettim. Daha önce hiç karga tutmamıştım. Gerçi o gün elimdeki gözlerini yummuş olan bir güvercindi fakat ben sadece o sıcaklığını hatırlıyorum. Kargayı tutunca göğsüme yaklaşmıştı ekmekle beraber onu uğurladım. Ertesi gün bir karga daha düştü, karga öttükçe paşa panik yaptı serhatla odaya yolladım onu. Neyse kargayı kurtardım omzuma kondu, dedim alsam mı elime acaba korkar mı? Sonra dayanamadım aldım elime öptüm onu. Balkondan uçurdum tekrardan balkona geri geldi. Balkon kapısında bekledi. Başka bir karga geldi sürekli ötüyor, durmuyor yine elime aldım uçurdum yine geldi. Diğeri de ayrılmıyor balkondan. En sonunda elime aldım öptüm öptüm ve uğurladım ikisini. O gün yaklaşık bir saat boyunca karga öttü balkonun etrafında bizim ev birinci kat gözlerim aşırı yaşarmıştı onu yollarken, şimdi kargalara bakınca onların kocaman bir kalbi olduğunu görüyorum.
Hayvanları sevin, inanın ki insanlar onun tırnağı bile olamaz. Kedilere aşık bir insan olarak ben kuşlara da apayrı aşığım. Hepsinin rengini yerim ben, kuşlar hep cıvıldasın. Bir gün susarlarsa karanlık o zaman saracak etrafımızı, lütfen arabalarınızı dikkatli kullanın.
Sevgilerimle.
