Belki de çok uzun bir ömrü olacaktı… İnsanoglu çok korkunç. Bir kuşun üstünden geçip neye naptım demeden çekip gidebiliyor… Ah zavallı yavrum. Seni elime aldığımda sımsıcaktin. Tahminen on dakika sonra buz kesti bedenin. Yerden seni aldığımda son nefeslerini veriyordun sanırım. Göklerde daha hür olmanı isterdim. Ya da daha masum bir ölüm yaşamanı. insanoğlundan uzak… Seni bıraktıktan sonra dakikalarca ağladım. Belki görmedin ama senin için gerçekten üzülen biri oldu bu hayatta. Seni yerde, yolun ortasında bırakmadığım için, içim bir nebze olsun ferah. Dakikalarca döktüğüm gözyaşı senin masum bedenine kıyıp arkasına bile bakmadan giden o vicdansizin kalpsizligi içindi. Bu yazıyı yazıyorum çünkü sen hep üzücü bir an olarak kalacaksın bende… Seni seviyorum güzel kuş. Gittiğin yerde çok mutlu ol. Beni de unutma.
Sevgilerimle.