Deprem Sadece 10 İlde Yaşanmadı
Deprem çoğu insanın yüreğinde de oldu, o anı yaşayan ve yaşamayan birçok insanın kalbinde de hissedildi deprem.
Burada bu konu hakkında demagoji yapan herkesi kınamak için yazmak istiyorum. Kızılay çadırlarını satmış bulunurken, helallik istenirken, ülkeye sokulan milyonlarca mültecinin deprem anında ve deprem anında olmasa bile yaptıkları taşkınlıklar meydandayken, insanlar yardım istediği için ve gelmedi dediği için ‘’Adi’’ olurken artık lütfen kimse demagoji yapmasın. Bıktım gerçekten ülkenin siyasetinin en can alıcı noktada bile bik bik bik boş yapmasından. Bir çocuk bile kolayca empati kurabiliyorken o kadar koca koca hatta mevki sahibi olan İNSANLAR neden bu kadar saçma, neden gereksiz davranıyor asla anlamayacağım. Çünkü insan da artık mantık arayışını bıraktırdılar.
Bakın bu ülkenin başına gelen deprem elbette doğal afet. Peki ya sonrası? Peki ya sonrasında olanların bu depremin acılarını arttırmadaki büyüklüğünün farkında mıyız? Ya bir kere de bir kere de mantıklı olunsun, bir kere de insan canının önemi olsun şu ülkede. Bebekler aç kalırken, hayvanlar yardım beklerken… İnsanlar korkuyla evinden terliksiz hatta çorapsız dahi çıkmışken, günlerce arabası da enkazda yıkıma uğrayan insanlar sokakta, buz gibi havada yardım bekledi. Sonucunda ise adi oldular ya. Bu yazım sadece siyasetçilere de değil. NEDEN ÇADIRLARI SATTINIZ YA NEDEN NEDEN? Bir kere olsun niye biz ülkemizde, güzeller güzeli ülkemizde, insanca davranıp, insancıl muamele göremiyoruz?
Yurt dışına çıkan insanlar suçlu, kalanlar suçlu ya ne yapmak gerekiyor? Ne yapalım gitsek de kalsak da suçluyuz. Biz ne yapalım isteniyor? Depremi sadece 10 il yaşamadı. İnsanların depremi, açlık susuzluk, eğitim eksikliği, yaşayacak yerleri olmaması gibi ÇIĞ büyüklüğünde enkazları göğüslemek oldu ya. Buna rağmen geçmişte ya da şimdi de yaşanan tüm olaylar beni gerçekten artık gördükçe üzmek bir yana deli ediyor. 1999 depreminden sonra bile bir nebze ilerlememiş bir ülke beni sinirden deli ediyor. Birçok insan cebini beleşe doldurdu resmen o binaları inşa ederken. Bunların insanların her biri 81 ilde bulunurken insan canı hep geri plana atılıyor. Sonrasında nasıl bu bir doğal afet ben engelleyemem diyebiliyorsunuz? Elinizden geleni hiç yapmadınız ki.
Enkaz
Ya söyleyecek o kadar çok şey var ki.. Yağmacılar… Yardıma giden insanların tırları, kamyonları durduruldu ya. Amcamın başına bile geldi. İnsanlık ne biçim bir noktada. Siyaseti bile geçiyorum. Zaten siyaset keşfedildiği andan itibaren veremli. Fakat bu insanlığın içerisindeki merhamet ne zamandır yok ya? Ben aklımın erdiğinden beri merhametsizlik görmekten bıktım usandım. Sadece ülkemizde de değil tabi. Ama bu ülke de bu merhametsizliğe bu kadar pervasızca yaklaşılması da beni deli ediyor. Adalet sisteminin yok olması koyuyor insana. Onca yardım nereye gitti diye soralım, soruyoruz. E net bir cevap gelmeyecek kesin diyebilecek noktaya geldik ya. Cevap gelse bile gitmiştir cebe diye düşünüyoruz. Peki neden düşünmek durumunda bırakıldık?
Son dakika deprem haberlerine baka baka, insanların yakınlarını kaybettiğini göre göre birçok MERHAMETLİ insanın yüreğinde de deprem yaşattınız. Kumbarasındaki parayı paylaşan çocuk bile yaşattığınız depremi yaşadı. Hatta belki de yaşayacak bıraktığınız kalıntılarla.
İnsanların oradaki psikolojisini en iyi kendileri bilirler. Kim bilir neler yaşadılar, neler görmek zorunda kaldılar? Gerçekten hak etmediler. Tamam deprem doğal afet siz nerenin doğalısınız diye sorarlar adama.
Sevgilerimle.
