#kendineinan arşivleri - Asla vazgeçme

Biraz kedi biraz mutluluk

Bugün mükemmel bir enerji ile uyandım. O nedenle yerimde duramadım bir türlü. Kocaman bir peynirli omlet yaptım, çayımı muhteşem bir şekilde demledim (çay demlemek sanattır) sonra kekikli peynir, soslu zeytin vs derken bizimkileri uyandırdım. Hep birlikte doyasıya kahvaltı yaptıktan ve uzun uzun balkon keyfi yaptıktan sonra bir Türk kahvesi ile keyfimize keyif kattık. Umberto Arte ile Sanat 2 kitabına daldım uzun uzun. Kesinlikle incelemeniz lazım. Sonra bir filtre kahve yaptım kendime, kitaba dalış o dalış. Saat 3 gibi anneme hadi dışarı çıkalım dedim, hava bugün biraz güneşliydi. Sahile doğru yürüdükten sonra bir kafede mola verdik ve bu tatlılıkla karşılaştım.

Uyuduğu için sevmek istemedim, keyfi çok yerindeydi. Türk kahvemizi içtik tekrardan. Sonra annemle uzun uzun sohbet ettik. Sıcak da baya iyi geldi kafe baya sıcacıktı. Sonra tekrardan sahil boyu yürümeye çıktık.

Gelibolunun kafa üşüten soğukluğundan bir kare. Uzun uzun yürüdük. Ama yürümek kocaman bir terapi haline geldi. Aşırı derecede kendimi iyi hissetmemi sağlıyor. Sonra bir bankta mola verdik bi sigara yaktık, rüzgar yüzümüze yüzümüze vurdu. Üşüyene kadar oturduktan sonra tekrardan yürümeye başladık. Kumsala vuran denizanaları sahili terk etmiş. O kadar kötü kokuyordu ki bu durum beni sevindirdi. Bir büfede mola verip karton bardakta çay aldık. (Kahvesi yoktu ama denize karşı çay içmiş oldum selam olsun) Büfe sahibi ile uzun uzun sohbet ettik. Geçen senede hep ondan alırdık sizi tanıdım falan deyince çay üzerine sanırım tam 15 dakika konuştuk ahahaha. Sonra bizim üstümüze bir sürü müşteri gelmeye başlayınca ayağınız uğurlu geldi dedi. Sanırım günün beni mutlu eden ikinci pozitif olayı bu oldu. Üçüncüsü ise Eceye moral verdiğim ve onun bana sen benim en değerlimsin demesi. Ece de benim en değerlim, gerçekten iyi ki var!

Dördüncü en pozitif olayım ise eyşanla karşılaşmak hemen olayı fotoğraflandırayım….

Senin ağzını burnunu yerim Eyşan! Burna bak ya pembe pembe! Onunla da uzun uzunnn sohbet ettim. Ömerle cengizi rahat bırak kendi ayaklarının üzerinde dur ve mamana sahip çık dedim. O da kucağıma atlayıp yatmayı tercih etti. Mama konusuna gelince kendisine koşarak migrostan yaş mama aldım. Eyşan umarım farkındasındır seni ne kadar çok sevdiğimin.

Sonra eve yaklaşınca balkonuma kavuştuğum an da yaklaşmış olduuuu. Bir balkon keyfi de yaptıktan sonra günümün çoğunu biricik annem ile tamamlamış oldum. Yemek yaptık, yedik derken şimdi buradayım. Yarın kuaföre gideceğim. Normalde saçımı hep kendim boyarım ama asker ben sizin saçınızı muhteşem yapacağım dedi. Ona güvenerek yarın orduevine gideceğimm. Birde saçlarımın uçlarından keseceğiz çünkü ben biraz yamuklaştırmış olabilirim… Birde kaküllerim uzadı, onlarında ucundan almamız lazım. Uzun bir süre daha kaküllü olacağımm. Bu saç bana baya iyi geldi. Ya da ben öyle oldu sanıyorum. Neyse bunun hiç bir önemi yok. Sonuç olarak gerçekten neşeli hissediyorum. Sert esen rüzgarda saçımı savura savura yürüyorum hahaha.

Günüm huzur dolu geçmiş oldu. Pozitif bastık bünyeye. Kediler köpekler derken sevgi dolu bir yazı oldu. Emeği geçen herkese teşekkür ederimm! Şimdi ise çayımı yudumluyor ve balkonda kendimi huzur dolu bir yazı yazarken buluyorum. E daha ne olsun! Unutmadan.. Bir de bugün bir iş görüşmesi için çağrıldım. Yine volkswagen ve yine muhasebe pozisyonu için. Fakat gelmeyeceğimi söyledim. Daha önce de bir lojistik firmasını reddetmiştim. Açıkçası sağlığım gerçekten evet sen mükemmelsin diyene kadar hiç bir işe bulaşmak istemiyorum. Kendimi uzun çok uzun bir tatile çıkardım. İzmir macerasında epilepsi ve ses tellerimin yırtılması bana bunun gerektiğini söyledi. Bir an da işimi terk etmek zorunda kaldım. Sonra da evimden ayrıldım. Hepsi üst üste geldi. Onun dışında da tekrardan güvendiğim o lanet dağa kar yağınca ve bir kaç etkende olunca uzunca bir tedavi sürecine girdim. Ardından depresyon işte ben geldim buradayım! dedi bana. Ses tedavisi, epilepsi tedavisi, depresyon tedavisi derken çok yorgun düştüm. Hala da yorgunum. Depresyonu yendim evet fakat daha da iyi olmalıyım. İş tekliflerine o nedenle sıcak bakamıyorum. Çünkü korkuyorum. Sadece tek istediğim kitabımı tüm kitapçılarda görmek, onun haricinde muhasebe vs bu tarz konuları düşünmüyorum. Çünkü Çanakkaleye taşınmak zorunda kalıp tek başıma yaşayacağım. Epilepsi hastası iseniz hayat tek başına yaşamanız için çok da kolay değil. O nedenle şu epilepsimi yoluna daha çok yoluna sokmak zorundayım. Depresyon illeti ise şu an da benden çok uzaklarda gibi duruyor, fakat en hassas noktanız da yakalıyor sizi. Neyse kötüyü asla çağırmıyoruz ve mükemmel hissediyoruz!

Umarım dileklerimizin çoğuna tik attığımız günler çok ama çoook yakınımızdadır! Sevgi bizimle olsun!

Sevgilerimle!

Denizin kokusunu hisset

Yazımı en çok sevgidiğim yerde deniz kenarında, kahvemi yudumlarken yazıyorum. Buranın en güzel yanı belki daha önce de yazdım ama evin denize 5 dakika olması. Sadece şu an tek rahatsız olduğum şey ince giyinmiş olmam. Hava baya sert esiyor. Serin serin yüzüme yüzüme vuruyor. Ama olsun yandığım günlerin acısını çıkarıyorum gibi düşünmeyeceğim. Polyannacılık yine devrede. Babam balık tutmaya gitti bugün, dönerken bizi de alacak. Açıkcası yürümeye hiç mecalim yok çünkü diyetteyim. Bugün akşam yemeğinde herkes köfte, patates yerken ben yulaf yedim. Ya bu sosyal medya ünlüleri kafayı yemiş. Bildiğin saman yesem daha fazla tadı tuzu olurdu. Bir de şekilli kase yaptım kendime. Muzlu şeftalili falan. Ama yok bana mısın demedi. Çiğnemekten çenem ağrıdı. Ben asla ünlü olamayacağım galiba…..

Yarında yulaflı omlet yapıcam. Madem aldım bitireyim bari. Pes etmek istemiyorum. Ay ama tadı gerçekten kötü. Hatta yok ama kötü. Yiyenler beni anladı bence. Ama sevenler blogumu terk etsin. Yulafı kendi çapımda kötülediğime göre rahatlamamış olsam da denizin dalga sesi efsane. Diyete neden başladım ondan da bahsedeyim. Çok affedersiniz öküz gibi geceleri gömdüm yarım ekmeği. Alladım pulladım yedim. Pişman mıyım evet ama tadı da efsaneydi. Yanında da kola içtim sürekli. Kolayı uzun süre içmeyi düşünmüyorum. Yani istediğim kiloya varsam bile hayatımda artık kola diye bir içecek yok. Soğudum kendisinden.

Diyet faslı da bittiğine göre bu denizin güzel hatta mükemmel sesinde doktoruma gittiğimde neler konustuğumuzu anlatayım. Bana bir saat motivasyon konuşması yaptı. Abartısız bir saat. Nedeni ise benim size defalarca bahsettiğim içimdeki boşluk, güvensizlik ve de korkularım. Ama çok güzel konustu. Ben bile bana yapabilirsin demeye başladım. Zaman alacağını söyledi fakat zaten zamandan bol neyim var. Kafam sürekli meşgul gerçi ama zamanım çok. Korkularımın üstüne gitmememi sadece zamana bırakmamı söyledi. Zamanla güveneceksin ama önce kendine dedi. Çok da doğru. Ben kendime güvenmiyorum kırılırım korkusu yüzünden. Sen kırılmazsın burcu diyemiyorum. O nedenle önce kendimle olan problemlerimi zamanın o aheste akışına bırakmam lazım. Ama şöyle bir şey de söz konusu. Kendimi değerli hissetmeye başladım. Sabah uyanınca kendime işte sen busun kızım günün güzel geçecek falan diyorum aynada. Ay bir de saçımı boyadım. O da artı bir güzellik kattı sana diye kendimi seviyorum aynada ahahahah. Ya size manyaklık olarak gelebilir ama içimden geliyor. Bu sabah evdekilere bağırarak seda sayan günaydını yaptım. Kulağınıza gelmiştir. Yani kısacası uğur abinin motivasyon konuşmaları beni bir silkeledi kendime getirdi. Kendime sarıldığım falan bile oluyor. Kırıldığım yerlerime merhem olmaya çalışıyorum. En iyi ilaç benim çünkü. Siz de kendiniz için en mükemmel ilaçsınız. İyileşmeye öncelikle kendimizden başlıyoruz. Kendimizi seversek, kendimizi mutlu ve huzurlu hissedersek güzellikler peşimizden tıkır tıkır gelecek. Ben hep şuna dikkat etmişimdir. Mutlu olduğum gün mutluluğun en mükemmel halini yaşatır o gün bana. Ama lanet olsun neden uyandım dediğim zamanlar da psikolojim aynen o şekilde berbat olmaya devam eder. Var mısınız her gün oh be iyi ki varım ben diye uyanmaya!?

Deniz o kadar güzel kokuyor ki. Çok güzel geldi bana bu deniz havası. Hemen manzaramı da paylaşayım.

Köyümün güzel yanı, köyümün güzel olması. Dalga seslerinde bangır bangır scorpions send me an angel çalsa keşke. Ama duman çalıyor neyse o da olur. Lisedeyken duman dinlerken kola içerek sarhoş olmuşluğum var. Üç kız iki litre kola ve dumanla sarhoşluğumuzu ilan etmiştik. İlla alkole gerek yoktur bazı kafalar için. Benim kafam hep çiçek mesela. Dalgaların sesinde şu an çıplak ayaklarımla kuma bassam, sonrada dalgalar dizime kadar vursa huzur sarhoşu olurum. Siz de alkolsüz çok sarhoş olmussunuzdur. Hayatı seviyorum diyebiliyorum. Çünkü kendimi seviyorum. En iyisi için kumsalı belki her zaman bulamam ama kalbimde yaşatabilirim. İmkansızlar asla imkansız değildir onlar zaten hep sizinledir sadece görmeniz gerekir. Hastalıklarımı kabullenmemi söyledi uğur abi. Evet epilepsi zamanları kendimi çok aciz görüyorum. Eski zamanlarımda kafama takmadığım zamanlarda kalkar bir sigara yakardım. Şimdi ise kendimi çok aciz çok muhtaç biri gibi görüyorum. Görüyordum. Artık bir ataktan sonra sigara içmesem de üstüne bir kahve içerim. En soğuğundan. Çünkü ben bu hastalık benimle olsun diye uğraşmadım. Ama madem benimle bana ayak uydurmak zorunda. Yok öyle ağlamalı tavana bakmalar falan. Farkındaysanız içimdeki enerji buraya da yansıyor. Çünkü o enerji için iki aydır hatta izmirden sonra, benimle olsun diye her gece gözümü tavana dikip sonun başlangıcına az kaldı dedim. Sonra yerini bir dalga sesinin mükemmelliğine, bir içimdeki bu yazma tutkusuna bıraktım. Bazı şeyler gerçekten değişiyor. Yeter ki insan istesin. İçimdeki derbederliğe son verme girişimine başladım. Yavaş yavaş istediğim kıvama geleceğim. Tabi ki tükenmiş günlerim olacak onlarda ise yazarak, okuyarak, çalışarak varolacağım. Planım bu şekilde bu yazıya kocaman gülüşümle veda ediyor ve hepinize şimdiden mükemmel bir hafta sonu diliyorum.

En harika hafta sonları sizinle olsun. Hepimizle olsun. Hayvanlarla olsun ağaçlarla olsun! Bugün kedi maması aldım yarın gündüz araştırma yapmam lazım kedi araştırması. Buldukça besleyeceğim. Sizde hayvanları asla unutmayın, onlarsız bir hayat hayat olmazdı çünkü!

Sevgilerimle.

Sanırım demek istediğim şey tam olarak bu

Sonunda evimdeyim!

Öncelikle bir daha taşınır mıyım sanmam…. Bu evde 7855588 sene yaşarım. Devlet dairesi işi çok zormuş ya! Su açtır, elektrik açtır, doğalgaz açtır… Bayram sonrası ve araya 19 mayıs girdiği için randevulu çalışanlar mı dersin, sıra beklememe olayı mı dersin.. Devlet daireleri ömrümden 10 yıl çaldı. Ama ev sahibim sağ olsun tanıdıkları sayesinde bana çok yardım etti ve dün evime taşındım! Elektriğim var suyum var ama doğalgaz hala yok o da salı günü olacakmış sanırım. Bugün piknik tüpünde yumurta kırdık sabah ahaahhaha. Ya ama o kadar güzel ki her şey, piknik tüpü hiç sorun değil.

Dün akşam 6 da Gaziemirden Bucaya geldik. Sonra annemle temizlik yaptık. Bugün ev tertemiz ve ben aşırı memnunum bu durumdan. Şimdi evimin koltuğuna yayıldım ve oradan yazıyorum bu yazıyı. Pazartesi günüde işe gidip bilgisayarı mı alacağım. Mailler için vs gerekli olacak. İş konusu içime acayip siniyor. Salı günüde çalışmaya başlıyorum!

Dün su açılmış olabilir mi diye eve geldik bakmaya. Biz geldikten beş dakika sonra İnternet için geldiler. Onuda hallettik. Her şey olmayacak gibi gelmişti bir an ama sonra tüm olaylar teker teker, güzel güzel gerçekleşmeye başladı. İş yerimi de gördüm. Çok güzel ve aşırı memnunum. Evrakları da yetişirdim. Kalbim ağzımda attı sürekli, ya olmazsa ya ertelenirse ya su elektrik açılmazsa diye. Ama o kadar dilemenin istemenin sonucunda iyi dileklerin sonucunda şükürler olsun ki her şey yapıldı. Gerçekten ama gerçekten şu an hem mutlu hem de minnettarım. İyi enerji denilen bir gerçek var!!

Şimdi evimde yayılmış canım bloguma başardığım, hallettiğim şeyleri yazıyorum. Çektiğim onca zorluklu günler. İçimi yakıp kavuran sağlık problemleri vs falan derken kendi evimde birazdan demlediğim çayımı içeceğim! Aykut gelecek hafta içi. Ece de gelecek, işten sonra full onlarlayım. Aykut içinde çok dilek diledim ve bugün onunda işi yolunda gitti bugün onun içinde süper mutlu bir gün! Ay inanılmaz mutluyum ya ailem mutlu, arkadaşlarım mutlu, ben iyiyim daha ne olsun!

Şimdi çayımı yudumlayıp balkondan dışarıyı falan seyredeceğim. Tek sorun hafta sonu yasağının olması. Evde bir çok eksik var, malzemeler bakımından, o nedenle çıkıp alamıyorsun ama onuda yavaş yavaş halledeceğimi düşünüyorum. Zaten her şey birden olmaz yavaş yavaş olacak. Bir ay sonrada kardeşime kavuşacağım! Bugün görüntülü aradım paşada yanındaydı sesimi duyduğunda telefona bir koşuşu vardı… 🙁 inanılmazdı ya.

Sadece kesin ve net olarak şunu söyleyebilirim. İstemek çok önemli. İnanmak çok önemli. Elinden geleni yapmak ve iyiyi çağırmak çok önemli. Hayatımdaki onca negatifliğe ve negatif insana rağmen çok yol katettim. Öncelikle negatif kişileri uzaklaştırdım hayatımdan. Sonra negatif olmamak için çok uğraştım. Hep iyiyi dilemek için çabaladım. Her yazımın sonunda motivasyondan bahsettim. Kendi hayatınız için daima iyiyi dileyip, kötüyü çağırmamalısınız. Umarım çok ama çok mutlu olursunuz.

Bugün şöyle bir düşünüp geriye baktığım zaman içim hem hüzünlü hem mutlu oluyor. En önemlisi kendime iyi ki varsın diyorum. Umarım hayatta bir çok başarım olur. Bir hafta sonra son sınavlarım var onuda halledip bir bölüm daha okuyacağıma kesin karar verdim! Hangisi olur bilmiyorum ama okumak istediğim bir gerçek. Gelsin üçüncü üniversite, kafamız dağılsın… Hayatım için elimden gelenin en iyisini yapıp, hayatımda bana zarar verecek insanların olmaması için çok uğraşacağım. Bir de sanırım kimsenin kahrınıda çekemem artık. Bu kahır meselesi karşı cinsle alakalı… Sütten ağzı yanan yoğurdu bir daha yemesin lütfen.

Hepinize mutlu huzurlu ve en en en güzel hafta sonları diliyorum. En güzelleri sizinle olsun! Şimdi çayımı içip kitap okumaya karar verdim onu yapacağım. Hem cidden dinlenmeye de ihtiyacım var. Biraz dinlenip keyif yapmanın zamanı geldi!

Sevgilerimle.

Kafa toparlamak

Uzun zamandır yazacak gücü bulamadım kendimde. Sanırım biraz kafa toparlamam gerekiyordu. Kendimi çok uzaklarda ve kayıp hissettim. Bilirsiniz o hiç bir yere ait olamama duygusunu. Ben de kendimi hiç bir yere ait hissedemedim. Bunun yanında bir de doktor randevularım fazlaydı. Sürekli doktora gidip gelmekte beni baya bir yıprattı. Ama kafamı toparlamam için sağlık konusunda da iyi olmam gerekiyordu. Bolca pagan müziği dinleyip “Dune” adlı kitabı okudum. Baya güzel bir kitap incelemesini yazacağım. Onun haricinde müzik cidden ruhun gıdası. Bu kendimi arayış döneminde bir de biraz yemek yemeye yüklendim kilo aldım. Ama sorun yok bu hafta diyete başlıyorum. O durumu çözeceğim inşallah. Evden dışarı çıkmadım. Doktor haricinde hava almışlığım yok. Ama hastane havasına baya bir doydum. Hayatımın tam da bu döneminde pazar günü kpss sınavı var. Açıkcası sinirim çok bozuk ama hep böyleydi. Hayatımın hep önemli anlarında hayat bir bokluk çıkarıp modumu eksilere indirdi hep. Ama sınavın nedense çok iyi geçeceğine inanıyorum. İzmir depremide beni çok etkiledi. Orda olmak ve yardımcı olabilmek çok istedim ama malesef bu da gerçekleşemedi. Kendimden başka herkese yardımcı olmak beni hep olumlu etkiler ama sanırım artık kendimede yardımcı olmam gerekiyor. Kafam da tonlarca soru, acaba ne zaman hayatımın sefasını süreceğim adlı başlıklarla dolu. Gerçekten azcık sefa sürsem çok iyi gelebilecek gibi. Doğanın içinde ormanın kokusunu ciğerlerime doldurup sımsıcak kahvemi yudumlasam dert tasa kalmaz bende. Corona da coştu, o da ayrı bir kafayı yorma olayı. Hasta olacak mıyız atlatacak mıyız soruları kafam da hep. Kimsede dikkat etmiyor çıldırıyorum resmen. Maskeler kollarda takılı ya da burun açık hep. Hastanede bile dikkat etmiyor insanlar. Kimse eğitilemiyor sanırım ya da canlarının bir kıymeti yok. Ama başka canları tehlikeye atmak… Ah işte bu vurdum duymazlık beni kahrediyor. Sanırım çok ama çok doldum bu konuyla alakalı. Kafa toparlama olayı sırasında bunlarda çok modumu düşürdü. Ama elimden geldiğince yemek, içecek, kitap ve müzik dörtlüsüne sarıldım. Bir de dizi izlemeye çalıştım ama sanırım bu konuda baya kötüyüm. Bir dizinin karşısına geçip saatlerce oturup bölümleri bitiremiyorum. Oysa önceden dizi başından kalkmazdım. Sanırım bu konuda da kendimi geliştirmem gerekiyor. Son bir haftadır kpss tekrarı yapıyorum. Güncel bilgilere de çalışıyorum ama o kadar çok yeni şey olmuş ki yemin ederim Einstein olsa unutur çoğunu. Neyse sanırım geri dönmek çok güzel. Sanırım bir daha bu kadar çok ara vermeyeceğim yazmaya. Sağlık peşinde koşmak, insanların vurdum duymazlığına sinir olmak, kendimi ait bulamamak bir yana yazı yazmak harika!

Tekrar kendimi kaybedersem bu da kendime not olsun. KENDİNİ HER ZAMAN KENDİNDE ARA!

Sevgilerimle!